T'IS ZONDE

Zeven reminders tijdens het biechten

Formaat:

Thema: biechthulp, de zeven hoofdzonden

Datum: 2017

Aanleiding: ls de dag van gisteren herinner ik me de eerste catechismusles. De boekjes werden uitgedeeld tijdens de godsdienstles. Het was 1964 en met angst en beven keek ik het serieuze werk in. Ook het biechten zou in het verschiet liggen maar... zover kwam het niet eens. De boekjes waren nog maar nauwelijks uitgedeeld of het hoofd der school kwam binnen met de mededeling: oké jongens, lever ze maar weer in. Het bleek de dag van de afschaffing: te zware en moeilijk te begrijpen materie voor kinderen van onze leeftijd. Gelukkig, en biechten hoefde dus ook niet meer.
Wel hadden die enge hokjes met dat geheimzinnige gordijn ervoor, altijd al een bijzondere aantrekkingskracht op mij gehad. Als ik de kans kreeg dan kroop ik er in om te voelen hoe dat geweest moest zijn: welke vreselijke geheimen werden hier verteld; 'zondige' informatie die zich voornamelijk binnen het gezin of relatie (of daarbuiten) afspeelde. en hoe was dat voor de pastoor om dat allemaal aan te horen?

.

Paars is de kleur van de boetedoening.

Twee ogen kunnen gezien worden als de toehoorder: ik luister maar oordeel en zeg niets, de biechtafnemers hebben immers zwijgplicht.

De koperen toeter is een verwijzing naar een antiek hoortoestel: de zogenaamde 'oortrompet', die dove mensen vroeger aan hun oren zetten om het geluid te versterken. De oortrompet symboliseert het luisteren.

De 'alziende' ogen en de oortrompet samen verwijzen naar: Denk er om: 'God hoort en ziet alles!'

Dat het geheel op een nikab lijkt, is louter toeval.